Niet
Robinson Crusoe
Wat ik in mijn
vorige blog beweerde, klopt niet helemaal. Het klopt helemaal niet. Natuurlijk
kan het eerste boek dat mij werkelijk raakte moeilijk ‘Robinson Crusoe’ zijn.
Het werkelijk eerste boek dat mij raakte, dat was de Bijbel.
Ritueel
Dagelijks na
het avondeten lazen mijn ouders hieruit voor. Van de schepping tot Openbaringen.
In Openbaringen kwamen ze niet ver. Wereldondergang en Laatste oordeel… Het werd al te onbegrijpelijk en vooral absurd. Wij als kinderen, met nog een heel
leven voor de boeg, zouden er zeker nachtmerries van krijgen.
Dus sloegen mijn
ouders de Bijbel dicht. De volgende dag begonnen ze monter van voren af aan. Zo
heb ik in mijn jeugd minstens vier keer De Bijbel ten gehore gekregen.
Censuur
Stukken met verkrachtingen of gruwelijke moordpartijen braken mijn
ouders, juist op het moment dat het spannend begon te worden, af. De
volgende dag hervatten zij het Bijbellezen een flink stuk verderop.
Hooglied sloegen zij ook gedeeltelijk over. Want ‘borsten gelijk torens’ (Hooglied 8 vers
10), dat was toch echt niet voor kinderoren bestemd.
Springplank
Al vanaf jonge
leeftijd ben ik via Bijbel en kerkgang in de christelijk leer onderwezen.
Daarnaast betekende deze Bijbel voor mij een springplank naar de
wereldliteratuur. Maar dat ben ik pas als volwassene gaan inzien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten