dinsdag 11 maart 2014

Een vrije associatie op het thema van de Boekenweek

Dooddoeners
Laat ik met een paar dooddoeners beginnen. Zoals iedereen weet, is het thema van de Boekenweek dit jaar: reizen. Wie reist, kan veel meemaken. Maar je hoeft er niet veel of al te lang voor onderweg te zijn. Forensen is soms al voldoende.

Studentes
Mij staat weer vers in het geheugen, die keer dat ik ’s ochtends vroeg in de trein zat en dat er een eindje verderop twee geneeskundestudentes uitvoerig met elkaar ervaringen zaten uit te wisselen. Tussen hun zinnen door peuzelden ze rustig en netjes hun boterhammetje op.

De vrouw naast hen
Ik was niet de enige die hun gesprek letterlijk kon – herstel: noodgedwongen moest volgen. Vooral de vrouw naast hen, aan de andere kant van het gangpad, had het denk ik moeilijk. Ik probeerde oogcontact met haar te maken, maar dat lukte niet. Ze staarde naar buiten en als het te erg werd wat er zo vlakbij haar linkeroor werd gezegd, dan keek ze de twee geneeskundestudentes ontzet aan.
Ze hadden niets door.

De eerste keer
De een zei: ‘Vond je het eng, de eerste keer?’
De ander antwoordde: ‘Helemaal niet. Je moet je er gewoon overheen zetten, want je leert er ontzettend veel van. Aardig toch? Dat zo’n persoon zijn lichaam ter beschikking heeft gesteld aan de medische wetenschap?’

De rest zal ik u besparen. Behalve dan hoe aan hun gesprek een abrupt einde kwam.

Die andere keer
Ze hadden het over die keer met de baby. Dat vond de ene studente toch wel een beetje zielig.
‘Nee, nee,’ zei de ander. ‘Dat vond ik nou juist het meest interessante van allemaal! Alles is nog zo klein en teer.’

Nog eens de vrouw naast hen
De vrouw naast hen aan de andere kant van het gangpad snoot haar neus. Ze zei: ‘Kunnen jullie alsjeblieft ergens anders over praten, of op zijn minst het volume temperen? Ik kan het allemaal letterlijk volgen en ik word er eerlijk gezegd niet goed van, zo op de nuchtere maag.’
‘Nou, sorry hoor,’ zei een van de geneeskundestudentes.
Er volgde een stilte.
De ene geneeskundestudente gniffelde. ‘Ik weet opeens niet meer waar ik het over zou kunnen hebben.’
‘Nee, ik ook niet,’ zei de ander.
Tot zover.

Iets ervan opsteken
Kunnen we in het kader van de Boekenweek uit het bovenstaande nog iets opsteken als schrijver? Jawel. Beperk u in het detail. Wees het tegenovergestelde van deze twee geneeskundestudentes. Suggestie doet zoveel meer dan duizend woorden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten