woensdag 20 mei 2015

Het personage kruipt in het hoofd van de schrijver

Het schrijven van de eerste versie van ‘De behouden stilte’, tijdens de National Novel Writing Month van 2008, was een bijzondere ervaring: in de ik-vorm het leven van mijn vader neerzetten, terwijl hij zelf weinig tot niets over wat hij zoal had meegemaakt aan mij heeft losgelaten. Het meeste heb ik uit de tweede hand: van mijn moeder (mijn vaders tweede vrouw), mijn broer en vooral mijn zus (beiden geboren uit het eerste huwelijk van mijn vader). Het was een kwestie van, je de kale feiten eigen maken en je zo veel mogelijk in de situatie inleven. Doorleven. Vaak had ik tijdens het schrijven van die eerste versie van ‘De behouden stilte’ het gevoel dat ik door zijn ogen keek, dat hij bij mij aanwezig was – in mijn hoofd zat en mij de woorden influisterde, de woorden die hij in een bepaalde situatie in een ver verleden ooit eens zelf heeft gedacht.
Ik voelde me gezegend.

2 opmerkingen:

  1. Mooi! Verheug mij deze roman te lezen. Aandoenlijk is het, vind je niet, als je over ouders, grootouder schrijft als ze niet meer leven? Het vervult je met weemoed.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat mij weemoedig maakt, is dat ik door het schrijven van de eerste versie van 'De Behouden Stilte' mijn vader beter ben gaan begrijpen, en dat ik hem dat niet meer kan vertellen.

    BeantwoordenVerwijderen