Twintig was ik en ‘t spektakel ving van voren af aan.
Ik sleet welgeteld acht therapeuten en de laatste genas me van iets waarvoor ik
niet gekomen was.
Om weer systeem en rechtlijnigheid in m’n bestaan te
krijgen, adviseerde de zesde mij wiskunde te gaan studeren, of ‘n opleiding te
volgen voor bibliothecaresse. Aan wiskunde had ik ‘n hekel en Multatuli las ik
graag.
Maar ik koos voor de Sociaal Pedagogische
Hulpverlening, omdat ik wist dat ze daar ook veel doen aan
persoonlijkheidsontwikkeling. En toen raakte ik, dankzij die laatste therapeut
- professor Dr. Schilder - zwanger.
Zodra m’n buik zichtbaar begon te worden, werd ik min
of meer van die opleiding af gesodemieterd. Tenminste, de directeur stond aan
de kant van m’n moeder en die is nogal conservatief. Die zei: ‘Eerst ‘t kind en
dan de studie.’ En toen ben ik maar thuisgebleven. Maar ik loop op de feiten
vooruit.
Korte
mededeling over de voortgang van Eric Steiners roman ‘De IJskoning.’
Nog even geduld, beste mensen. Eric wil zijn roman
nog één keer in zijn geheel doorlezen, dan de spellingscontrole er overheen – en
de flessen kunnen worden ontkurkt.
Groetjes,
Sophia Désedan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten