Kwantiteit
Woensdagmiddag om twee uur heb ik het 55301e
woord gehaald. Dat is bijna tweehonderd
bladzijden. De eerste versie van het vierde deel van mijn National Novel
Writing Month roman voor 2015 ‘Gestolde Liefde’ is bijna af!
Dat ik net als in de novembermaanden van 2009, 2010
en 2011 ook dit jaar weer als een speer ga, komt misschien wel omdat ik tijdens
NaNoWriMo’s tamelijk autobiografisch schrijf. Eigenlijk hoef ik niet lang stil
te staan bij de vraag hoe het verder moet, de plot zit in mijn geheugen
gegrift.
Verder rijg ik – om het eens duur te zeggen - vanuit
een verlaagd bewustzijn de woorden aaneen. Alles wat mij te binnen schiet en
past binnen het verhaal, zet ik om in woorden.
Wat levert het op?
Dat je daarbij soms een hele hoop omslachtige zinnen
krijgt, zinnen die niet lopen, ja zelfs ontsporen - dat neem ik graag op de
koop toe. Je krijgt er zo veel voor terug:
1) Binnen die omslachtigheden blijken heel veel
‘waarheden’ te zitten die bij een kritisch schrijven waarschijnlijk nooit aan
het daglicht zouden zijn gekomen;
2) Zo langzamerhand meen ik mij ook de minder
belangrijke gesprekken bijna letterlijk te kunnen herinneren;
3) Veel van wat er toen allemaal is gebeurd, wordt
mij stukken duidelijker nu. Als het een beetje mee zit, word ik er nog wijzer
van ook...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten