Woord, zin en een halve alinea
Na twaalf dagen schrijven aan mijn roman voor de
National Novel Writing Month (ik ben pas op dag twee begonnen en heb mij twee pauze-dagen
veroorloofd), ben ik bij het 31621e woord aanbeland.
En het woord luidt: ‘kwam.’
Daar hoort natuurlijk een hele zin bij: ‘Ik had allang mijn
conclusies getrokken wanneer ik er telkens weer met een kater vandaan kwam.’
En om die zin een beetje te begrijpen, een halve
alinea: ‘Als je telkens
met goede verwachtingen er naartoe gaat en er de meeste keren toch weer van
terugkeert met een kater, een kater ja – want altijd is er wel iets
voorgevallen waarover je tegenover ons zit te klagen. In plaats van die dingen
met ons te bespreken, zou je ze met hem moeten bespreken. En als hij er geen
oor naar heeft, dan moet je je conclusies trekken. Ik had allang mijn
conclusies getrokken wanneer ik er telkens weer met een kater vandaan kwam.’
Of ik over deze zinnen tevreden mag zijn, laat ik
deze hele NaNoWriMo in het midden. Het gaat deze maand immers niet om de
kwaliteit, maar om de kwantiteit.
Vorderingen en finish
Wanneer je de totaalscore op je profiel van NaNoWriMo
invult, krijg je een balkje te zien, waarop staat aangegeven hoe ver je gekomen
bent. Onder dat balkje is wat aanvullende informatie te vinden, bij voorbeeld
dat ik behoorlijk voor op schema ben.
Verder staat er dat ik in dit tempo op 26 november de
finish zal hebben bereikt. Dat zou mooi zijn, heel mooi. Want ik vermoed dat ik
ook deze keer meer dan 50.000 woorden nodig zal hebben om het laatste deel van
deze roman af te kunnen krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten