Aan de wijk zit
ik naar het stuiven van het kurkdroge veen te kijken. Het heeft al weken niet
geregend.
Over de brug
klinken voetstappen. Jelle. Hij komt mijn kant op. Een mouw zit nog slechts met
een paar steken aan zijn jasje vast. Op zijn wang zitten een paar vage schrammen. Om zijn
polsen ook. Die heeft hij vast opgelopen tijdens een van die stakersbetogingen.
Hele horden zijn naar verschillende dorpen en plaatsen getogen om hun mening
kenbaar te maken. Ik heb gehoord dat het vorige week in Stadskanaal mis ging. De
politie heeft daar de menigte roekeloos uit elkaar geslagen. Is Jelle daarbij
aanwezig geweest? Vast. Gevochten met de politie. Of anders wel met een paar
van die lieden die ook niks willen hebben van stakers.
Hij groet me
en zet zich naast me neer in het gras. Tuurt naar de overkant van het water. Pas
als ik hem heb gevraagd hoe hij aan die kleerscheuren en schrammen komt, breekt
hij los.
Mijn
vermoeden blijkt juist, hij was in Stadskanaal. En door die opgelopen
kleerscheuren en schrammen is hij nog fanatieker geworden, nog meer overtuigd van
zijn zaak. ‘Krijgen de veenarbeiders eindelijk steunverlening van de gemeente.
Besluit de minister dat dit niet geldt voor de stakers. Vind je het gek dat de
staking gewoon door gaat. Nou, doe je nog mee?’
Ik heb van
mijn broer Gerard vernomen wat voor organisatie er achter die stakingen zit.
Het zogenaamde Revolutionaire Comité der Veenstreken. Bestaat uit communisten
en vrije Socialisten. Die vrije Socialisten, dat zijn volgens Gerard pure
anarchisten En wat wil dat Revolutionaire Comité? Niet alleen hogere lonen voor
de werkende arbeiders en financiële steun voor de mensen die geen werk meer
hebben – vooral ook de uiteindelijke revolutie. Wat zal het dan een feest
worden in de wereld.
Hoe leg je
dat uit aan een kameraad? Een kameraad, waar je zo veel lol en plezier mee hebt
beleefd, maar die zich nu heeft laten meedrijven door zijn pa en nog heel wat
meer opstandige mannen die het allemaal beter menen te weten?
‘Ik zal er
nog eens over nadenken, Jelle.’
Voor mezelf
heb ik allang een besluit genomen. Steeds meer veenbulten zijn de afgelopen
tijd in de fik gegaan. Waarschijnlijk zijn ze aangestoken. Daar wil ik niks mee
te maken hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten