Maysha onder het mes

Vervanging

Mijn eigen dierenarts bleek op vakantie. Zijn vervanger was een vrouw met een benig en zakelijk gezicht, die echter meteen mijn wantrouwen wegnam zodra zij een hand op Maysha had gelegd en met blije ogen een gesprek met haar aanging.

Zorg

Ik was naar de dierenartsenpraktijk gekomen voor de jaarlijkse inenting tegen de katte- en niesziekte en om melding te maken van twee bultjes, eentje bij Maysha’s heup en eentje bij haar kaak.

Diagnose I

Het bultje bij de heup was een onschuldige wrat, het bultje bij de kaak baarde de dierenarts toch wat zorg. Het was te klein om er een monster uit te halen en zou in zijn geheel operatief verwijderd moeten worden en voor nader onderzoek naar een lab worden opgestuurd.

Rampscenario

Ik wilde de waarheid weten, maar ook weer niet. Het is denk ik voor iedereen een aanslag op het gemoed, als is komen vast te staan dat er iets ergs met je huisdier aan de hand is. Vooral als je ruim een jaar geleden je andere huisdier – in mijn geval Maysha’s broer Berlioz - hebt moeten laten inslapen.

Er niet omheen draaien

Ik vroeg de dierenarts op de vrouw af: ‘Kan het gaan om kanker?’

Diagnose II

Ze vertelde mij dat dit niet hoeft te zijn, maar dat het wel verstandig was om het bultje weg te halen, om de kans op het ontwikkelen van kanker of een andere aandoening zo klein mogelijk te houden.

Omdat Maysha net was ingeënt tegen de katte- en niesziekte en daardoor voorlopig minder weerbaar, werd de operatie voor over twee weken gepland.

Opname

De dag van de operatie brak aan. Natuurlijk was Maysha die ochtend haar vorig bezoek aan de dierenarts nog niet vergeten, voelde zij aan dat er iets op til was en liet zij zich moeilijker dan anders in de kattenmand gevangen zetten. Net als al de vorige keren, bracht een goede vriend ons in zijn auto naar de dierenartsenpraktijk.

Onder het mes

Ik wist dat Maysha na wat vooronderzoek rond een uur of elf onder het mes zou gaan. Rond een uur of twee zou de operatie zijn afgerond.

Rond een uur of twee was ik niet meer in staat om nog zinvolle handelingen te verrichten. In spanning wachtte ik het beloofde telefoontje van de dierenartsassistente af.

Bericht

Pas om half vier ging de telefoon en liet de dierenartsassistente mij weten dat Maysha de operatie goed had doorstaan en intussen ook flink wakker was geworden. Ik kon haar ophalen. Omdat ik afhankelijk was de goede vriend die tot vijf uur moest werken, gebeurde dit pas om half zes.

Minieme beweging

Flink wakker was Maysha allerminst. Duf en nat van transpiratie lag zij in haar celletje, kop op haar voorpootjes, nauwelijks in staat de ogen te openen. Ik dacht dat er een minieme beweging door heen ging toen ze mijn aanwezigheid bespeurde, maar dat kan ook de inbeelding van een schrijver zijn, of de verwaandheid van een dierenliefhebber die de hele wereld wil laten weten hoeveel hij en zijn  huisdier wel om elkaar geven.

Hesje

De dierenartsassistente vertelde mij dat een pas geopereerde poes doorgaans een kapje om de hals krijgt, zodat zij niet aan de operatiehechtingen kan krabben, maar dat dit in het geval van Maysha weinig zinvol was, omdat de rand van het kapje langs de hechtingen zou kunnen gaan schuren. Daarom deed zij Maysha - het arme dier liet voor het eerst iets van zich horen, ze begon te grommen - een hesje aan, dat goed om haar hals sloot en rond de achterpootjes werd dichtgeknoopt. Ik moest maar zien of het zo zou gaan. Anders moest ik het maar weer uit doen, en daarna wel goed in de gaten houden of ze niet aan de hechtingen gaat krabben.

Thuiskomst

Thuis uit het dierenmandje gekomen, bleek Maysha haar rechter voorpootje in het hesje te hebben teruggetrokken. Op drie pootjes wankel-huppelde zij de woonkamer in.

Ik nam haar op mijn schoot om haar voorpootje door het daarvoor bestemde gaatje terug naar buiten te schuiven en ontdekte dat zij de hele onderkant van het hesje had ondergepiest. Dat ging dus meteen maar weer uit.

Energie

De hele avond was Maysha duf en sliep ze veel. Als ze een eindje liep, leek ze dronken. Omdat ze nog geen energie had gevonden om haar vacht schoon te likken en ik voelde dat ze graag bij me wilde zijn, legde ik een handdoek over mijn bovenlichaam, ging ik op mijn bank liggen en tilde ik haar op mijn borst. Zo vielen wij beiden, doodop van deze spannende dag, in slaap.

(wordt vervolgd)