Dit jaar doe ik voor de zesde keer mee met de NationalNovel Writing Month. Dat betekent dat ik zal proberen een eerste versie van een
roman van minstens 50.000 woorden te schrijven, en dat in dertig dagen tijd.
Was de eerste keer nog het onderwerp het leven van
mijn vader, wat resulteerde in de allereerste en aller ruwste versie van ‘De
Behouden Stilte’ – nu zal het gaan over het leven van mijn moeder.
Ik had al veel eerder over haar willen schrijven, een
paar maanden na haar overlijden in 1996. Maar ik ben toen niet verder gekomen
dan anderhalve bladzijde. Het was allemaal nog te dichtbij.
En nu is de afstand zo groot, zullen sommigen denken,
dat het moeilijk wordt om al die herinneringen weer naar boven te halen.
Dat hoeft niet. Wanneer je in de tegenwoordige tijd schrijft
en voor het grootste deel het principe van Show, don’t tell hanteert, heb
je al veel gewonnen. Schrijven alsof je het nu beleeft.
De vooruitzichten zijn goed. Dit is nog maar dag zes en
mijn manuscript bevatte gisteravond 8516 woorden. Dat is precies op schema. Dat
betekent niet, even lui achterover hangen. Nee, meteen weer aan de slag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten