Verkeerd schrijverszelfbeeld
Toch merkwaardig. Dat je denkt op schrijfgebied helemaal
niet zo veel te hebben gepresteerd in 2014. Maar als je in je logboek kijkt,
dan mag je eigenlijk toch wel tevreden zijn.
Geen roman, geen ‘Making of…’
Dat ik het gevoel had niet zo veel op schrijfgebied
te hebben gepresteerd, komt omdat ik dit jaar van plan was geweest om verder te
gaan met de roman 'De Behouden Stilte.'
Daar is niets van terechtgekomen.
Verder had ik willen bloggen over de moeizame totstandkoming
van mijn vorige roman, 'De IJskoning.'
Ook daar is niets van terechtgekomen.
Vol hoofd
Dat daar allemaal niets van terechtgekomen is, ligt
los van het feit dat er nogal wat ingrijpende veranderingen hebben
plaatsgevonden in mijn leven. Maar die veranderingen hebben wel de gedachte
gevoed dat ik dit jaar zo weinig heb gepresteerd op schrijfgebied. Ingrijpende veranderingen
kunnen je namelijk een tamelijk vol hoofd bezorgen.
De schrijffeiten
Toegegeven: in wezen hebben er slechts drie nieuwe
verhalen het levenslicht gezien. De rest is volgens mijn logboek voornamelijk
besteed aan redactiewerk.
Nog maar eens: ‘De IJskoning’
In de derde en vierde week van januari heb ik mijn
roman ‘De IJskoning’ nog eens aandachtig doorgelezen. Veel geschrapt, voor
bepaalde woorden synoniemen gezocht. Hier en daar ook een zin veranderd, of
iets aan de tekst toegevoegd.
Daarna heb ik het manuscript aan twee proeflezers opgestuurd,
waarvan de eerste proeflezer het na drie weken al weer terugzond met
kanttekeningen en hoopgevend commentaar.
De tweede proeflezer schijnt nog steeds geen tijd te
hebben om de 431 bladzijden door te lezen.
In 2015 moet ik echt iets gaan doen met dit
manuscript.
Afgewezen fragmenten
In februari ontstond in eerste versie ‘Bekmir Türegün,’
een verhaal dat voor een deel is opgebouwd uit afgewezen fragmenten uit ‘De
IJskoning.’
Op dezelfde manier kwam ‘De Lachende Klarinet’ tot
stand. Beide verhalen schreef ik voor de bundel 'Gezichten in het struikgewas.'
In de maanden daarna heb ik vooral ‘De Lachende
Klarinet’ regelmatig zitten bijschaven.
Verhalen, verhalen I
Vanaf maart ben ik andere verhalen bestemd voor ‘Gezichten
in het struikgewas’ onder handen gaan nemen. Verhalen o.a. die ik in de
afgelopen twee jaar als opdracht had geschreven voor het Schrijverscafé, een
door Daretoo in het leven geroepen discussiegroep op LinkedIn.
Intermezzo: de schrijfopdrachten vanuit Het
Schrijverscafé
Binnen het schrijverscafé is er de mogelijkheid om
verhalen in te zenden. Degene die de opdracht heeft verstrekt, beoordeelt ze. Ook
de deelnemers zelf kunnen elkaars bijdragen van commentaar voorzien. Initiatiefneemster
is Marja Duin, redactrice bij De Arbeiderspers. Maar sinds kort worden de schrijfopdrachten
dus (ook) verstrekt door een van de deelnemers zelf. Begin volgend jaar ben ik
aan de buurt. Het thema zal zijn: verhuizen.
Verhalen, verhalen II
‘De behouden stilte’ raakte verder en verder op de
achtergrond. Ik bleek niet meer zo veel behoefte te hebben aan weer een roman.
Nee, die verhalen, daar bestonden zo veel versies van - er moesten nodig knopen
worden doorgehakt.
Een opname en een teleurstelling
Begin augustus nam ik van elk verhaal de beste versie
op in één word bestand. Nu werd het zaak om de verhalen onderling met elkaar te
vergelijken, om tot een evenwichtige woord- en uitdrukkingsvariatie te komen.
Dat werd een teleurstelling.
Ik wilde er mee door gaan, de verhalenbundel opstuwen
tot het voor mij hoogst haalbare niveau. Maar toen kwam dus die verhuizing er
tussen.
Stress en ontspanning
Geen tijd meer voor redactiewerk. Ik dacht zelfs geen
tijd meer te hebben voor een schrijfopdracht vanuit het Schrijverscafé. Toch
heb ik me laten overhalen. Ik had ontspanning nodig. Maar niet te veel
inspanning. Daarom koos ik voor een bestaande tekst.
Het derde verhaal
Dat was een fragment uit de roman ‘Eksteroog.’ Van 660
werkte ik het uit naar 3956 woorden. Eigenlijk is het een verhaal geworden dat
volledig op zichzelf staat: ‘Knikkende ezelskop met flaporen.’
Die 660 woorden in ‘Eksteroog’ zal ik drastisch
moeten wijzigen, want die 3956 woorden verdienen het om aan de bundel ‘Gezichten
in het Struikgewas’ te worden toegevoegd.
Positief Schrijversverwachtingsbeeld
Ik ga tevreden het oude jaar uit en met goede hoop het
nieuwe jaar in. De verhuizing is voorbij, de woning begint op orde te komen. Mijn
hoofd is niet meer zo vol. Ik weet wat mij het komend jaar te doen staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten